Onze collega Freek Vermeulen maakte een cruise met Ponant van Venetië naar Athene, hieronder leest u zijn ervaringen aan boord, tijdens de prachtige route langs de kust van Kroatië en Montenegro en door het Kanaal van Korinthe.
TOEOEOEOEOEOET! De scheepshoorn schalt over het Canale della Guidecca, die het eiland Guidecca scheidt met de rest van de oude stad Venetië. Mijn reis is begonnen, en wát een begin! De late namiddagzon zet Venetië nog even in een feeërieke oranje gloed, voordat de duister invalt. Staand op het dek glijd de stad langs me heen: ik ontwaar de klassieke façade van het Chiesa dei Gesuati, even verder gevolgd door het prachtige wit marmeren Chiesa della Salute, waar me een blik gegund wordt over het water van de Canal Grande de binnenstad in. Magnifiek zijn de koepels van de San Marcobasiliek, die boven de gotische muren van het Dogepaleis uit torenen. De zon zakt definitief het water in, vanuit de stad hoor ik een kerkklok, kippenvel staat op mijn armen en dat is niet van de kou.
Dit belooft veel goeds. Enkele uren geleden stapte ik aan boord van Le Lyrial, één van de vier luxe – nee súperluxe- zusterschepen van het moederbedrijf Ponant. Een snelle inspectie van mijn hut leerde me dat het me op slaapcomfort aan weinig zal gaan ontbreken: een zacht bed (Ponant biedt een kussenmenu met ruime keuze voor elk type slaper), een zitje, een douche en, erg handig, apart toilet, voldoende bergruimte en een privé balkon. Op mijn dressoir tref ik een persoonlijke welkomstbrief met een gekoelde fles champagne. Het voelt als een landing in een warm bad.
Ik verlaat mijn hut en wordt op de gang direct begroet door een medewerkster van de housekeeping: “Good afternoon Mr. Vermeulen”, ze kent mijn naam direct al… Ik groet hartelijk terug en begeef me naar het hoogste dek voor een verfrissende cocktail. Heerlijk, verstand op nul: het verblijf op Le Lyrial is all inclusive, geen gedoe en geen zorgen om de eindafrekening. Het Grote Genieten kan beginnen. Een medepassagier waarmee ik in gesprek raak merkt op: “Ik ben al op vele cruises geweest, maar wat mij aan Ponant zo bevalt is de kleinschaligheid van de schepen. Geen grote drijvende flatgebouwen en véél minder gasten aan boord. Je merkt het in de persoonlijke service, mede door de verhouding stafleden ten opzichte van passagiers. Het ont- en inschepen in elke haven gaat vlot en georganiseerd, waardoor we de tijd in de aanleghavens optimaal kunnen benutten”. Ik sluit mij hier geheel en al bij aan en zuig nog even aan mijn rietje.
De route van Venetië naar Athene staat geschiedkundig in het teken van het Venetiaanse rijk. In de middeleeuwen strekte dit rijk zich uit van de regio rond Venetië in het noorden, langs de kust van huidig Kroatië tot aan handelsposten in het huidige Griekenland, Turkije en Cyprus. Ten zuiden van Venetië werden de nu Kroatische en Montenegrijnse steden Rovinj, Hvar, Dubrovnik en Kotor veroverd, waar we deze week aanmeren. De Venetianen ommuurden deze steden en voorzagen het van de typische architectuur die de steden tegenwoordig hun zo typerende uiterlijk geven: smalle steegjes, kleine verstopt liggende paleisjes en Venetiaans-gotische kerken. Het Venetiaanse rijk was welvarend en dit is terug te zien in haar steden. Mijn interesse in dit onderwerp wordt nog verder aangewakkerd tijdens een interessante lezing aan boord in de theaterzaal.
Voorafgaand aan de reis had ik al een aantal excursies geboekt voor tijdens de cruise. Daar ben ik blij om, want sommige populairste excursies zijn al volgeboekt. In Hvar rijden we met authentieke Volkswagen kevers over het eiland, bijzonder grappig. De gids bij de Tempel van Apollo is zéér ter zaken kundig en brengt de Griekse oudheid echt tot leven voor me. Ook aan boord is er genoeg te doen en wordt er voldoende georganiseerd. Zo komt er in Dubrovnik een lokaal mannenkoor aan boord die een onverwacht spetterende show weggeven. Leuk bij Ponant: tijdens een Gala-avond gaat iedereen ook écht goed gekleed, dit maakte deze avonden voor mij echt af (om nog maar te zwijgen over de tongstrelende gerechten met bijpassende kwaliteitswijnen die werden geserveerd).
Mijn hoogtepunt van de reis? Lastig om te kiezen. De aanblik ’s ochtends vroeg vanaf mijn balkon op het stadje Rovinj, dat op een druppelvormige rotspunt gebouwd is in de Adriatische Zee, met het kerkje dat er bovenuit steekt. Het zicht vanaf de skilift op de stad Dubrovnik, met haar volledig intacte vestingmuren, oude haven en oranje dakpannen daken. Zee kajakken in de Baai van Kotor in Montenegro, in een oogverblindend fjordenlandschap van diepblauwe wateren en steile hellingen die daaruit oprijzen. De navigatie van het cruiseschip door het Korinthekanaal, met soms aan weerszijden van de boeg slechts enkele meters. De indrukwekkende ruïnes rond de eeuwenoude Tempel van Apollo bij het Orakel van Delphi. Of waren het de maaltijden, stuk voor stuk culinaire hoogstandjes bereid door een team aan top-koks?
In Athene ben ik erg blij nog een hotel gereserveerd te hebben. Het stelt me in de gelegenheid om het Parthenon te bezoeken, nog even te shoppen in Plaka en na te genieten op een terras onder het genot van een hapje en een glaasje ouzo.
